Volgens de intendant van het museum voor Midden-Finland en gerenommeerd historicus Erkki Frederikson is de hedendaagse zomerhuisjes-met-sauna cultuur ontstaan uit de synthese van 3 badculturen. Enerzijds waren ook in Finland stedelijke badplaatsen, zoals in alle middeleeuwse steden. Bij ons heetten ze stoven. Zo is er in Antwerpen nog een stoofstraat en staat het Manneken in de Brusselse stoofstraat eindeloos te plassen. In onze streken werden die etablissementen later verboden omdat het verspreidinghaarden van ziekten zoals syfilis werden. Ik laat het aan medici over of dit nu kwam door het baden of door andere activiteiten die mensen in de badhuizen deden. Anderzijds was er de 19de eeuwse mode van de bemiddelde mensen van te gaan baden aan het strand. Dat ging er heel preuts aan toe. Bij ons werden ze in verkleedhokjes op wielen tot in de zee gereden waarna ze met bijna even veel kleren aan het trapje afgingen het water in. In Finland hadden de rijken een verkleedhokje aan de rand van hun eigen meer, meestel met een loopbrug er naar toe en een trap aan de meerkant. Maar in tegenstelling tot bij ons droegen ze geen badkleding, dat was ook niet nodig omdat ze aan het eigen meer alleen waren. Dan was er de derde traditie van de afgelegen schuilhuisjes van vissers, landbouwers en boshakkers. Het waren plaatsen waar ze overnachten en een kachel hadden om eten te koken, maar die diende ook als saunakachel en zorgde voor stoom en warm water om zich te wassen. Wanneer mensen in de jaren 1970 zich zomerhuisjes konden veroorloven kwamen die drie tradities tot een nieuwe samen. De zomerhuisjes-met-sauna cultuur is dus erg jong. Volgens intendant Erkki Frederikson is de ergste verwording dat tegenwoordig studentenkamers elk hun eigen sauna moeten hebben.